Ga jij lekker licht door het leven? Ben jij licht van hart? Heb jij vrede in je hart met je leven zoals het is en was?
In Egypte heb je Maat, de Godin van de Waarheid en Rechtvaardigheid. Ze wordt vaak afgebeeld met een weegschaal. Aan de ene kant van de weegschaal lag je hart en aan de andere kant lag een veertje. Om te kijken of je werkelijk vrede in je hart had gevonden. Dan kon je besluiten aan welke levensthema’s je in je volgende reïncarnatie wilde verder werken of dat je een niveau kon ascenderen naar een hoger engelenrijk.
Je kunt licht van hart worden door regelmatig met vergeving te werken. Met vergeving breng je jezelf terug in de neutraliteit, in volledige acceptatie dat je leven is gegaan zoals het is gegaan.
Over vergeving bestaan veel misverstanden. In films zie je de daders aan de slachtoffers om vergeving vragen. Daarmee maak je jouw heling afhankelijk van een ander.
Vergeving doe je voor jezelf. Als je vergeeft, wil dat niet zeggen dat je goedkeurt wat er is gebeurd of juist niet is gebeurd. Als je vergeeft, accepteer je dat het is gegaan zoals het is gegaan.
Vergeving begint met een besluit. Ik ga mijn pijn over die situatie of persoon niet langer meedragen. We hebben niet in de hand wat we meemaken, maar we kunnen wel kiezen hoe we ermee omgaan. Het is jouw besluit de boosheid, teleurstelling, verdriet en wrok los te gaan laten. Het is jouw besluit dat die gevoelens en emoties jouw leven niet langer gaan bepalen.
Je voelt nog allerlei spanningen in je lijf, maar je hebt besloten dat los te gaan laten. Teleurstelling, boosheid en verdriet ontstaan als we verwachtingen of eisen hebben ten aanzien van hoe anderen zich wel of niet moeten gedragen of wat ons wel en niet in het leven mag overkomen. Zodra onze ervaringen niet overeenkomen met hoe we vinden dat het zou moeten gaan of hoe iemand zich zou moeten gedragen, komen we in de problemen.
Onze idealen, eisen en verwachtingen maken het ons moeilijk en zorgen ervoor dat we niet werkelijk open leven. We worden boos, verdrietig, gefrustreerd.
De oplossing ligt niet om de ander of de situatie te veranderen. De oplossing ligt erin te vergeven; de ander te accepteren zoals hij is. Dat is oefenen met onvoorwaardelijke liefde.
Dat wil niet zeggen dat je niet mag zeggen hoe het je raakt, dat je niet mag voelen hoe pijnlijk het is.
Vergeving gaat in stapjes, in laagjes. Als iemand is overleden, accepteer je niet direct voor 100% dat iemand er niet meer is. Na verloop van tijd en wat rouwverwerking kun je het deels accepteren.
Plots wordt het door iets getriggerd en wordt er een nieuwe laag aangeraakt; je schiet vol in de weerstand. Het wil niet zeggen dat je het de eerste keer niet goed hebt gedaan. Het wil zeggen dat je dieper komt en weer een volgende laag kunt oplossen.
Mijn moeder overleed toen ik 25 jaar was. Langzaam leerde ik omgaan met het verlies. In elke nieuwe levensfase is de rouw om het verlies van haar opnieuw voorbij gekomen; pas als je door een levensfase heen bent, kun je er op terug kijken. Pas toen ik volwassen was, kon ik gaan zien wat ik als jong volwassene gemist had. Toen ik moeder werd, kon ik rouwen omdat ze er toen niet was als oma. Zo ontstaat uiteindelijk volledige acceptatie, volledige neutraliteit.
Dergelijk proceswerk kun je vergelijken met het pellen van een ui. Of denk aan het woord ont-wikkelen. Laag voor laag, stap voor stap. En dat is maar goed ook, want het mag behapbaar voor je blijven. Je hoeft niet vol in de pijn. Dat zou geen eigen liefde zijn.
Vergeving vraagt dus zelfwerkzaamheid en is meestal niet in een keer klaar. De meeste mensen nemen niet de moeite om het (helemaal) te doen. Dat is jammer voor jezelf, want je houdt onnodig spanningsvelden in stand.
Natuurlijk vraagt het ook moed en eerlijkheid om in jezelf te kijken en voelen of er nog lading zit.
Besef dat je van tevoren niet weet of er iets uit balans is tot je de oefening gaat doen. Je kunt het van tevoren niet bedenken.
Ga je vet in de weerstand bij het woord vergeving? Weet dat weerstand gezond is. Het heeft een functie en zorgt ervoor dat we niet vol in de pijn schieten en dat we ons in situaties overeind hebben gehouden.
Heb geen oordeel op je weerstand en je overlevingsmechanismes. Eer de mechanismen en zie wat ze je gebracht hebben; je hebt het overleefd, je bent volwassen geworden.
Maar stap voor stap mag je gaan kijken hoe je het anders kunt doen zodat je bij een andere kwaliteit van leven komt. De keus is aan jou.
Vergevingsoefening 1
Kies een persoon waar je vroeger of nu nog dingen mee hebt lopen die voor vergeving in aanmerking komen.
Nodig die persoon in gedachten voor je uit en voel wat dit voor reacties oproept: gedachten, emoties, spanningen in je lijf.
Zeg duidelijk tegen jezelf, innerlijk of hardop, dat je besluit om jezelf niet langer rot of beroerd te voelen voor wat die persoon heeft gedaan of nog steeds doet of juist niet heeft gedaan.
Zeg dat je jezelf niet langer wil straffen of veroordelen.
Zeg dat je wil accepteren dat de gebeurtenis is voorgevallen en dat je ervoor kiest het volledig los te laten.
Jij bent alleen verantwoordelijk voor je eigen acties en je eigen ziel. De ander heeft zijn eigen verantwoordelijkheid.
Richt je nu op je thymuschakra midden op je borstbeen en stuur onvoorwaar-delijke liefde naar de persoon die je hebt uitgenodigd. Voel dat die persoon mag zijn zoals hij is. Je kunt innerlijk herhalen ’Ik stuur je precies zoals je bent en was mijn onvoorwaardelijke liefde’.
Voel de liefde stromen en voel het effect op je lichaam.
Misschien komt er nog in je op dat je een actie wil maken naar die persoon. Doe dat dan ook bij de eerste gelegenheid.
Voel wat het effect is op je lijf. Als er nog restspanning is, kun je de oefening vaker herhalen. Vergeven wil niet zeggen dat je in contact moet blijven met die persoon. Als iemand het patroon wil voortzetten, mag je je grens aangeven. Dat is ook onvoorwaardelijke liefde.
Vergevingsoefening 2
Je kunt ook de meditatie cd doen die je via mijn website kunt bestellen. Meer informatie vind je op meditatie cd.
Bij vergeving gaat het erom dat je de verantwoordelijkheid voor je eigen reacties, emoties draagt in plaats van die naar buiten te projecteren.
Met vergeving breng je jezelf in de neutraliteit en kun je oefenen open te leven, in het moment, zonder verwachtingen en eisen ten aanzien van anderen of situaties. Het is oefenen met leven vanuit onvoorwaardelijke liefde!
